“တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔”

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ဘုရားရွင္သည္ အဇာတသတ္မင္းအား တန္ေဆာင္မုန္း
လျပည့္ေန႔တြင္ သာမညဖလသုတၱန္တရားကို
ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တန္ေဆာင္မုန္း
လျပည့္ေန႔ကို “သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔”အျဖစ္
သတ္မွတ္က်င္းပခဲ့ၾကေလသည္။
“သာမညဖလ” ၏ အဓိပၸာယ္မွာ “ရဟန္းျပဳရျခင္း၏
အက်ဳိး” ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ရဟန္းျပဳျခင္း၏အက်ဳိးကို
ေဟာၾကားေသာေန႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ကို “သံဃာေတာ္မ်ားေန႔”
ဟု ေခၚဆိုလွ်င္လည္း ရႏိုင္သည္။

သာမညဖလသုတ္ေတာ္သည္ ဒီဃနိကာယ္၊
သီလခႏၶဝဂၢပါဠိေတာ္၌ လာရွိသည္။
သာမညဖလသုတ္ေတာ္သည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား
အတြက္ ေၾကးမံုမွန္ခ်ပ္ႀကီးတစ္ခုသဖြယ္ျဖစ္သည္။
ကိုယ္က်င့္သီလရွိသည္၊ မရွိသည္ကို ဤသုတ္ျဖင့္
ထင္ဟပ္ေစႏိုင္သည္။ သာမညဖလသုတ္သည္
လူဒါယကာမ်ားအတြက္ ျပဒါးခ်ိန္ႀကီးသဖြယ္ျဖစ္သည္။

မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ေနေသာ ဆရာသမားတို႔၏
က်င့္ႀကံမႈ ဟုတ္၊ မဟုတ္၊ မွန္၊ မမွန္ကို
ဤသုတၱန္ျဖင့္ ခ်ိန္ကိုက္ၾကည့္ႏိုင္သည္။

အဇာတသတ္မင္းသားေလးသည္ အသိဉာဏ္
ႏုနယ္စဥ္အခ်ိန္ အရွင္ေဒဝဒတ္၏ စည္း႐ံုးမႈကို
ခံရ၍ အရွင္ေဒဝဒတ္ကို အထင္ႀကီးကာ
ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မိေလသည္။
ဆရာကုန္မွားေတာ့ တစ္သံသရာလံုးေမွာက္
ဆိုသည့္အတိုင္း ဆရာတင္မွားမႈေၾကာင့္ ဖခင္
ဘုရင္ဗိမိၺသာရကို သတ္မိသည္အထိ
အမွားႀကီးမွားမိေတာ့သည္။ ဆင္းတု၊ေစတီ၊
ေဟာတရား စသည့္ကိုးကြယ္မႈေတြ မ်ားျပား
ေဖာင္းပြလြန္းေသာ ယခုလိုေခတ္ႀကီးထိမွာ
ကိုးကြယ္မႈဘက္က ေဖာင္းပြလွ်င္ ကုသိုလ္
တရားဘက္က ၾကံဳ႕သြား၊ က်စ္သြားတတ္သည္
ကို သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။

အဇာတသတ္သည္ ဖခင္ဘုရင္ဗိမိၺသာရကို
သတ္မိသည့္အခ်ိန္မွစ၍ ညတိုင္အိပ္မေပ်ာ္ေသာ
ေရာဂါေဝဒနာ စဲြကပ္ေတာ့သည္။ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို
လံွခ်က္ေပါင္း အရာအေထာင္မက ထိုးဆြျခင္း
ခံရသလို ေဝဒနာခံစားရသည္။ ထို ေဝဒနာကို
ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ မည္သည့္သမားေတာ္၊
မည္သည့္ေဆးစြမ္းေကာင္းမွ မစြမ္းႏိုင္ျဖစ္ေနသည္။
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ ညတစ္ညမွာ
အဇာတသတ္မင္းသည္ မွဴးမတ္ေပါင္းစံုညီျဖင့္
ညီလာခံသဘင္ ဆင္ယင္က်င္းပေနစဥ္ ဆီးႏွင္း
ျမဴတိမ္သူရိန္မီးခိုး ညစ္မ်ဳိးငါးဝ ကင္းစင္ပသျဖင့္
ၾကည္ႏူးသာယာဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ တန္ေဆာင္မုန္း
လျပည့္ ညအလွကို ၾကည့္ရွဳခံစားၿပီး
“ေမြးေလ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ညတစ္ညပါတကား၊
အလြန္လွပေသာ ညတစ္ညပါတကား ရွဳခ်င္စဖြယ္
ေကာင္းလွေသာ ညတစ္ညပါတကား”
ဟု တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညအလွကို ခ်ီးက်ဴးေလသည္။

အဇာတသတ္လည္း တကယ္ေတာ့ အလွအပကို
ခံစားတတ္သူတစ္ဦးျဖစ္တာကို ေတြ႔ရ၏။

အဇာတသတ္မင္းက “ယခုကဲ့သို႔ သာယာလွပေသာ
ညခ်မ္းမွာ အဘယ္ပညာရွိ ရဟန္းပုဏၰားကို
ခ်ည္းကပ္ရလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ စိတ္ေတာ္
ၾကည္လင္ႏိုင္မည္နည္းး” ဟု ေမးေသာအခါ
မွဴးႀကီးမတ္ႀကီးေတြက သူတို႔နီးစပ္ရာ တိတိၴဆရာႀကီး
ေျခာက္ေယာက္နာမည္ေတြကို ေျပာျပၾကသည္။
ဘုရင္အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္အမ်ားစုသည္ သမၼာဒိ႒ိေတြ
မဟုတ္ၾကဆိုတာကို သတိျပဳမိသည္။

✦ပုရာဏကႆပဆရာႀကီးက အကိရိယဝါဒ=
ဘာမွလုပ္စရာမလိုဟူေသာ ဝါဒသမားျဖစ္သည္။
မလုပ္ ၊မရွဳပ္ ၊မျပဳတ္ဟူေသာ ဝါဒႏွင့္တူသည္။

✦အဇိတေကသကမၺလဆရာႀကီးက နတၳိကဝါဒ=
ဘာမွမရွိ ဟူေသာ ဝါဒသမားျဖစ္သည္။

✦မကၡလိေဂါသာလဆရာႀကီးက အေဟတုကဝါဒ=
ေၾကာင္းက်ဳိးပယ္ ဝါဒသမား ျဖစ္သည္။

✦ပကုဓ ကစၥာယနဆရာႀကီးက အကတဝါဒ=
မျပဳမျပင္ ဝါဒသမား ျဖစ္သည္။
ျပဳလည္းမျပဳ ၊ ျပင္လည္းမျပင္သူ ျဖစ္သည္။

✦သဥၥယေဗလ႒ဆရာႀကီးက အမရာဝိေကၡပဝါဒ=
ေဝ့လည္ေခ်ာင္ပတ္ ဝါဒသမားျဖစ္သည္။

✦နိကဏၭနာဋပုတၱဆရာႀကီးက စာတုယာမသံဝရဝါဒ=
ေစာင့္စည္းမႈေလးမ်ဳိးျဖင့္ ကံသံုးပါးကို ထိန္းထားေသာ
ဂ်ိန္းဝါဒျဖစ္သည္။

အဇာတသတ္မင္းသည္ အမတ္ႀကီးတို႔၏ တင္ျပခ်က္ကို
လက္မခံဘဲ ဆရာဇီဝကကို ေမးေတာ္မူရာ ဆရာဇီဝက၏
အႀကံေပးခ်က္အရ ဘုရားရွင္အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ရန္
ဆရာဇီဝကကို စီစဥ္ေစသည္။ ဆရာဇီဝကက
ဘုရင့္အနီးမွာ ေယာက္်ားကိုယ္ရံေတာ္ တစ္ေယာက္မွ်
မထားရွိဘဲ အမ်ဳိးသမီးကိုယ္ရံေတာ္တပ္ကို
ေယာက္်ားအသြင္ ဝတ္ဆင္ေစၿပီး လိုက္ပါေစသည္။

ဆင္မယဥ္သာ ငါးရာေပၚ၌ သက္ေတာ္ေစာင့္အျဖစ္
အမ်ဳိးသမီးစစ္သည္ေတာ္ ငါးရာကို လိုက္ပါ
ေစာင့္ေရွာက္ေစၿပီး ဘုရားေက်ာင္းေတာ္သို႔
သြားရန္ စီစဥ္ေပးသည္။

အဇာတသတ္မင္း ဘုရားရွင္ထံ ဖူးေျမာ္ရန္သြားေသာ
အခ်ိန္သည္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ ညခ်မ္းအခ်ိန္
ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က ဘုရားရွင္သည္ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕
အနီး ဇီဝကသရက္ဥယ်ာဥ္၌ သီတင္းသံုးလ်က္ရွိသည္။
ဘုရားေက်ာင္း ေတာ္သို႔သြားေသာအခါ
-ညအခါ ျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊
-ေတာရိပ္၊သစ္ရိပ္ ဖံုးအုပ္ ေနသျဖင့္
အေမွာင္ဖံုးေနသည္က တစ္ေၾကာင္း၊
ထိုႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ လိုက္ပါသူအားလံုး မီးရွဴးး
မီးတိုင္ ကိုယ္စီထြန္းညိႇၿပီး သြားၾကရသည္။
မီးရွဴးမီးတိုင္ကို ေပါရာဏ ေဝါဟာရအားျဖင့္
“တန္ေဆာင္(တန္ေဆာင္တိုင္)” ဟုေခၚေဝၚသည္။

အဇာတသတ္ႏွင့္ အၿခံရံပရိသတ္တို႔ တန္ေဆာင္မုန္း
လျပည့္ည၌ တန္ေဆာင္တိုင္မီးထြန္းပဲြ က်င္းပ
ၾကသကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။

အဇာတသတ္ဘုရင္က ဘုရားရွင္ထံ ခြင့္ပန္ၿပီး
သူသိလိုေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေလွ်ာက္ထား
ေလသည္။

“ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား..ေလာကမွာ အတတ္ႀကီး
ဆယ့္ရွစ္ရပ္စေသာ အတတ္ပညာတို႔သည္ မ်က္ေမွာက္
လက္ငင္း အက်ဳိးတရားကို ခံစားရရွိႏိုင္ပါသည္။
ရဟန္းျပဳျခင္းျဖင့္ မ်က္ေမွာက္လက္ငင္း အက်ဳိး
တရားကို ခံစားရရွိႏိုင္ပါသလား ဘုရား။
တိတၳိဆရာႀကီးေျခာက္ဦးကို ေမးဖူးပါသည္။
သူတို႔အားလံုးက သူတို႔ဝါဒကိုသာ တင္ျပ၍
ေဝ့လည္ေခ်ာင္ပတ္ လုပ္ၾကပါသည္ဘုရား။”
ဟု သာမညဖလ-ရဟန္းျပဳျခင္း၏ မ်က္ေမွာက္
လက္ငင္းအက်ဳိးကိုေမးေလွ်ာက္သည္။

ဘုရားရွင္၏အေျဖကို ခ်ဳပ္၍တင္ျပရလွ်င္
“ရဟန္းျပဳသျဖင့္ မ်က္ေမွာက္လက္ငင္း ရႏိုင္ေသာ
အက်ဳိး” တို႔မွာ-

(၁)။ မင္းခစားဘဝႏွင့္ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္မွ
ကင္းလြတ္ရျခင္းအက်ဳိး၊

(၂)။ အခြန္ထမ္းေဆာင္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ရျခင္းအက်ဳိး၊

(၃)။ ပါတိေမာကၡသံဝရသီလႏွင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္
အပါယ္ေလးပါးမွ ကင္းေဝးရျခင္း အက်ဳိး၊

(၄)။ ဒုစ႐ိုက္တရားတို႔ကိုေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္ ဒုစ႐ိုက္ဒုကၡမွ
ကင္းလြတ္၍ စူဠသီလႏွင့္ ျပည့္စံုရျခင္း အက်ဳိး၊

(၅)။ ပဲြသဘင္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ကစားပဲြအမ်ဳိးမ်ဳိး၊
မေကာင္းေသာ စကားအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္
ထိုဒုကၡေတြမွ ကင္းလြတ္၍ မဇၩိမသီလႏွင့္
ျပည့္စံုရျခင္း အက်ဳိး၊

(၆)။ နကၡတ္ ေဗဒင္ ယၾတာ ေဆးကုေပးျခင္း စသည္တို႔မွ
ေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္ အာဇီဝပါရိသုဒိၶသီလႏွင့္ ညီညြတ္၍
မဟာသီလႏွင့္ ျပည့္စံုရျခင္းအက်ဳိး၊

(၇)။ ဣေႁႏၵေျခာက္ပါးလံုး အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္
ေစာင့္စည္းႏိုင္ျခင္း အက်ဳိး၊

(၈)။ သတိႏွင့္ျပည့္စံုျခင္း အက်ဳိး၊

(၉)။ သမၸဇဥ္ေခၚ ဆင္ျခင္တံုတရားႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္းအက်ဳိး၊

(၁ဝ)။ သေႏၲာသ-စားဝတ္ေနေရး ေရာင့္ရဲႏိုင္ျခင္းအက်ဳိး၊

(၁၁)။ နီဝရဏငါးပါးမွ ကင္းလြတ္ရျခင္းအက်ဳိး၊

(၁၂)။ စ်ာန္တရားေတြ ရႏိုင္ျခင္းအက်ဳိး၊

(၁၃)။ ဝိဇၨာဉာဏ္ရွစ္ပါးႏွင့္ျပည့္စံု၍ မဂ္ဖိုလ္ရျခင္းအက်ဳိး၊

အထက္ပါအက်ဳိးတရားတို႔သည္ သာမညဖလေခၚ
ရဟန္းျပဳသျဖင့္ မ်က္ေမွာက္လက္ငင္းရရွိႏိုင္ေသာ
အက်ဳိးတရားတို႔ျဖစ္ၾကသည္။

အဇာတသတ္မင္းသည္ သာမညဖလတရားေတာ္ကို
နာၾကားရသည့္အတြက္ အိပ္မေပ်ာ္ေသာေရာဂါ
လံုးဝေပ်ာက္ကင္းသြားေတာ့သည္။ ရတနာသံုးပါးအေပၚ
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ယံုၾကည္သြားေတာ့သည္။
ပုထုဇဥ္တို႔တြင္ ရတနာသံုးပါးကို အၾကည္ညိဳဆံုး
ပုဂိၢဳလ္အျဖစ္ ဧတဒဂ္ေပးမွတ္တမ္းတင္ျခင္းခံရသည္။
ဒုကၡႀကီးေလးေသာ မဟာအဝီစိငရဲ၌ မက်ေတာ့ဘဲ၊
ဒုကၡေပါ့ပါးေသာ ေလာဟကုမီၻငရဲငယ္၌သာ
ခံစားရေတာ့မည္။ ေနာင္အနာဂတ္ကာလ၌
“ဝိဇိတာဝီ အမညျ္ဖင့္ ပေစၥကဗုဒၶါတစ္ပါး” ျဖစ္ရမည္။

အဇာတသတ္မင္းသည္ ပထမသံဂါယနာတင္
ဒကာအျဖစ္ ခံယူရသည္။ ဘုရားရွင္၏ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို
စုေဆာင္းသိမ္းဆည္း၍ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ႀကီး
တည္ထားခဲ့သည္။ ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကို အတိအက်
သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ သာသနာႏွစ္ကို
အတိအက်သံုးစဲြခြင့္ ရရွိေနသည္မွာ အဇာတသတ္မင္း၏
ေက်းဇူးျဖစ္သည္။ ေနာင္အခါ သီရိဓမၼာေသာက
မင္းႀကီးသည္ အဇာတသတ္မင္း၏ စုေဆာင္း
ထားေသာ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ရွာေဖြ၍ ေစတီေပါင္း
ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ တည္ထားကိုးကြယ္
သာသနာျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေႏွာင္းေခတ္ဗုဒၶ
ဘာသာဝင္မ်ားဖူးေျမာ္ၾကရသည္။

ျမန္မာ့႐ိုးရာ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီပြဲေတာ္မ်ား အနက္
တန္ေဆာင္မုန္းလတြင္ ျပဳလုပ္က်င္းပေလ့ရွိေသာ
ပြဲေတာ္မ်ားသည္
-တန္ေဆာင္တိုင္ မီးထြန္းပြဲေတာ္၊
-ကထိန္သကၤန္း အလွဴပြဲေတာ္၊
-မသိုးသကၤန္း ရက္လုပ္ပြဲေတာ္၊
-မဲဇလီဖူးသုပ္ ေဝငွေသာပြဲေတာ္၊
-က်ီးမႏိုး ပြဲေတာ္၊
-သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ ပြဲေတာ္မ်ား ဟူ၍
ခုႏွစ္မ်ဳိးခန္႔ရွိသျဖင့္ တန္ေဆာင္မုန္းလသည္
ရုိးးရာပြဲေတာ္ အမ်ားဆံုးလဟု ဆိုရေပေတာ့မည္။ ။
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist Association】
【အရွင္သံဝရာလကၤာရ-ဓမၼပိယဆရာေတာ္】
Posted by►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
“တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ သာမညဖလ
အခါေတာ္ေန႔ သိမွတ္ဖြယ္ရာမ်ား”
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အဇာတသတ္မင္းအား
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ေန႔တြင္ သာမညဖလ
သုတၱန္တရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ကို
အေၾကာင္းျပဳ၍ တန္ေဆာင္မုန္လျပည့္ေန႔၌
သာမညဖလအခါေတာ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္
က်င္းပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

(၁)။သာမညဖလဆိုသည္မွာ ရဟန္းျပဳရျခင္း၏
အက်ဳိးဟု အဓိပၸါယ္ရပါသည္။

(၂)။ရဟန္းျပဳရျခင္း၏ အက်ဳိးကို ေဟာၾကားေသာ
ေန႔ျဖစ္၍ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ကို
“သံဃာေတာ္မ်ားေန႔”ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။

(၃)။သာမညဖလသုတ္သည္ ဒီဃနိကာယ္
သီလကၡႏၶဝဂၢ ပါဠိေတာ္၌ လာရွိပါသည္။

(၄)။သာမညဖလသုတ္သည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္
မ်ားအဖို႔ ေၾကးမုံမွန္ခ်ပ္ႀကီးသဖြယ္ ျဖစ္၍ ကိုယ္
က်င္႔သီလ ရွိသည္ ၊မရွိသည္ကို ဤသုတ္ျဖင္႔
ထင္ဟပ္ေစႏိုင္ပါသည္။

(၅)။သာမညဖလသုတ္သည္ လူဒါယကာမ်ားအဖို႔
ျပဒါးခ်ိန္ႀကီး သဖြယ္ျဖစ္၍ မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ေနေသာ
ဆရာသမားမ်ား၏ က်င့္ၾကံမႈ ဟုတ္မဟုတ္၊
မွန္မမွန္ကို ဤသုတၱန္ျဖင္႔ ခ်ိန္ကိုက္ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။

(၆)။အဇာတသတ္မင္းသားသည္ ေဒဝဒတ္ကို
ဆရာတင္မိ၍ အေပါင္းမွားၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူ
ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးကို သတ္မိေသာေၾကာင့္
ကံႀကီးထိုက္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္ေသာေဝဒနာ
စြဲကပ္ခဲ့ပါသည္။

(၇)။ယင္းေဝဒနာကို ကုစားရင္း အမတ္မ်ား၏
အၾကံျပဳခ်က္အရ တိတၳိဆရာႀကီး ၆-ေယာက္ထံ
သြားေရာက္ၿပီး ရဟန္းျပဳျခင္း၏အက်ိဳး
(သာမညဖလ)ကို စုံစမ္းေမးျမန္းရာ ေက်နပ္ေသာ
အေျဖကို မရရွိခဲ့ပါ။

(၈)။ေနာက္ဆုံး သမားေတာ္ႀကီးဇီဝက၏
အၾကံျပဳခ်က္အရ ရာဇၿဂိဟ္ၿမိဳ႕အနီး ဆရာဇီဝက
လွဴထားေသာသရက္ဥယ်ာဥ္ေတာ၌ သီတင္းသုံး
လ်က္ရွိေသာျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ သြားေရာက္ၿပီး၊
ေလွ်ာက္ထားေသာအခါမွ သူသိလိုေသာ ရဟန္းျပဳျခင္း၏
အက်ိဳး(သာမညဖလ)ကို သိရွိရပါေတာ႔သည္။

(၉)။အဇာတသတ္မင္းသည္ သာမညဖလသုတ္
တရားေတာ္ကို ၾကားနာရသည့္အခ်ိန္မွ စ၍ ဗုဒၶ
သာသနာေတာ္ကို သက္ဝင္ယုံၾကည္လာၿပီး
ပုထုဇဥ္မ်ားထဲမွ ရတနာသုံးပါးကို အၾကည္ညိဳဆုံး
ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္လာပါသည္။

(၁၀)။အဇာတသတ္မင္းသည္ သာမညဖလသုတ္
တရားေတာ္ကို ၾကားနာရ၍ သူ၏အျပစ္ကို
ကုစားခဲ့ေသာေၾကာင္႔ အျပစ္ႀကီးေလးေသာ
မဟာအဝီစိငရဲတြင္ မက်ေတာ့ဘဲ၊အျပစ္ဒဏ္
ေပါ႔ေသာေလဟ ကုမၻီငရဲ၌သာ က်ေရာက္ၿပီး
ေနာင္ေသာအခါ “ဝိဇိတာဝီ” မည္ေသာ ပေစၥကဗုဒၶါ
ျဖစ္၍ ကြၽတ္တမ္းဝင္ရပါလိမ္႔မည္။

(၁၁)။အဇာတသတ္မင္းတရားသည္
-ပထမသဂၤါယနာတင္ ဒါယကာအျဖစ္ခံယူခဲ့ျခင္း၊
-ျမတ္စြာဘုရား၏ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို စုေဆာင္း
သိမ္းဆည္း၍ ဓာတ္ေတာ္တိုက္ႀကီး တည္ထားခဲ့ျခင္း၊
-ဗုဒၶသာသနာႏွစ္ကို အတိအက်သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္း၊
သာသနာျပဳလုပ္ငန္းႀကီးသုံးရပ္ကို လုပ္ေဆာင္
သြားခဲ့သည္မွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအတြက္
ေက်းဇူးႀကီးလွပါေပသည္။

(၁၂)။ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို မပ်က္စီးရေအာင္
သဂၤါယနာအဆက္ဆက္တင္၍ ယေန႔တိုင္ေအာင္
ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ျခင္းမွာ အဇာတသတ္မင္း၏ ေက်းဇူးဟု
ဆိုထိုက္ပါေပသည္။

(၁၃)။အဇာတသတ္မင္း စုေဆာင္းထားေသာဓာတ္ေတာ္
မ်ားကို ရွာေဖြ၍ သီရိဓမၼာေသာက မင္းႀကီးက ေစတီေပါင္း
ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တည္ထား၍ သာသနာျပဳခဲ့
ေသာေၾကာင္႔ ေႏွာင္းေခတ္ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ ဖူးေျမာ္ခြင္႔
ရရွိေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

(၁၄)။ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔ သာသနာႏွစ္ကို အတိအက်
သုံးစြဲခြင့္ရရွိေနသည္မွာ အဇာတသတ္မင္း၏
ေက်းဇူး၊သာမညဖလသုတ္၏ အက်ိဳးဆက္ဟု
ဆိုထိုက္ပါသည္။ ။
-【အဂၢမဟာပ႑ိတ၊ အဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ၊
မဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ ဘဒၵႏၲပညာသာမိ(မာဂဓီ-သာစည္)
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ “အခါေတာ္ေန႔မ်ား-ႏွာ၁၇၅-မွ-”】