ျမတ္စြာဘုရားကို ပန္းကပ္လွဴပူေဇာ္သူမ်ားအတြက္ ဗဟုသုတ

***********************************************
တရားနာပရိတ္သတ္မ်ား
အိမ္က ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္မွာ
ရနံ႔ေမႊးတဲ႔ပန္း ပူေဇာ္တာလား၊ ရနံ႔မေမႊးတဲ႔ပန္း ပူေဇာ္တာလား
" ရနံ႔ေမႊးတဲ႔ပန္း ပူေဇာ္တာပါဘုရား"
ဟုတ္လား။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ၾကာၾကာခံေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့
ေဇာ္စိမ္းတို႔၊ ေဇာ္က်ားတို႔ တင္ၾကတယ္ေလ။
ေဇာ္စိမ္း၊ ေဇာ္က်ားတို႔ေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး။
ပလတ္စတစ္ပန္းေတြ လွဴတာေတာင္ မရွိဘူးလား။
ရွိတယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘယ္မွာတုန္း ရနံ႔။
ေရေမႊး ဆြတ္လိုက္ရင္ေတာ့လည္း ေမႊးမွာေပါ့ေနာ္။
ဘုရားကို ပန္းနဲ႔ ပူေဇာ္တဲ႔ေနရာမွာ
၁-အဆင္းလွတဲ႔ပန္း ပူေဇာ္တာရယ္
၂-ရနံ႔ေမႊးတဲ႔ပန္း ပူေဇာ္တာရယ္
၃-အဆင္းလည္းလွ၊ ရနံ႔လည္းေမႊးတဲ႔ပန္း ပူေဇာ္တာရယ္
လို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတာေပါ့။
ေမႊးတာ၊ မေမႊးတာ ခဏထားလိုက္ဦး။
ပန္းဆိုကတည္းကိုက ပန္းျဖစ္ရမွာေနာ္။
သစ္ရြက္ မျဖစ္ရဘူး။
သေျပရြက္ေတြ၊ သေျပၫြန္႔ေတြလည္း မတင္ၾကဘူးလား။
တင္ၾကတယ္။ ပန္းဟုတ္ရဲ႕လား။
" ေအာင္သေျပပါ ဘုရား "
အံမယ္.......သစ္ရြက္လို႔မေျပာဘူး။ ေအာင္သေျပတဲ႔။
ေတာ္ေတာ္ ေအာင္ခ်င္ပံုေပၚတယ္။
သေျပဟာ သေျပပါပဲ။
ေအာင္သေျပလို႔ ေအာင္ေလးတပ္လိုက္ရံုနဲ႔ မေအာင္ပါဘူး။
ေအာင္ေအာင္ လုပ္မွ ေအာင္တာပါ။
သေျပရြက္ဟာ အရြက္ပါ။ ပန္းမဟုတ္ပါဘူး။
သေျပၫြန္႔ဟာ အၫြန္႔ပါ။ ပန္းမဟုတ္ပါဘူး။
ကံ့ေကာ္ရြက္၊ ကံ့ေကာ္ၫြန္႔၊ ခေရရြက္၊ ခေရၫြန္႔
စသည္လည္း နည္းတူပဲေပါ့။
အရြက္ေတြ၊ အၫြန္႔ေတြပါ၊ ပန္းမဟုတ္ပါဘူး။
အရြက္ေတြ၊ အၫြန္႔ေတြကို ပန္း လို႔ နာမည္တပ္
လွည့္စားၿပီး လွဴေနၾကတာေနာ္။
လွဴတယ္ဆိုတာထက္ တင္တယ္ဆိုတာက ပိုမွန္မယ္ထင္ပါတယ္။
ယၾတာေခ်တဲ႔အေနနဲ႔ ဘုရားေရွ႕ သြားတင္ထားၾကတာကိုး။
ေဇာ္စိမ္း၊ ေဇာ္က်ား က်ေတာ့ေရာ ပန္းလား၊ အရြက္လား။
အရြက္။
ေမႊးတာ၊ မေမႊးတာ ခဏထား။
ပန္းျဖစ္ဖို႔ကို အရင္ႀကိဳးစားရဦးမွာေနာ္။
သစ္ရြက္ကို ပန္းလုပ္ၿပီး တင္ေနၾကေတာ့ မခက္ဘူးလား။
မတင္ရဘူးလို႔ မဆိုလိုပါဘူူူး။ တင္ရပါတယ္။
ကုသိုလ္လည္း ရပါတယ္။
ပန္းရဲ႕ အဆင္တန္ဆာ၊ ပန္းရဲ႕ေနာက္ခံ အျဖစ္နဲ႔ ပန္းပိုလွသြားေအာင္
သစ္ရြက္စိမ္းေလးေတြ၊ သစ္ရြက္က်ားေလးေတြ ျခံရံၿပီး
တင္တာဆိုရင္ေတာ့ သဘာဝက်ပါတယ္။
ဘာပန္းမွ မပါပဲ သစ္ရြက္ေတြခ်ည္းပဲ ပန္းအျဖစ္နဲ႔
လိမ္ညာတင္တာက်ေတာ့ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။
ပန္း အခက္အခဲျဖစ္ေနလို႔၊ ပန္း လံုးဝမရွိလို႔ မလႊဲမေရွာင္သာ
ယာယီအျဖည့္ သေဘာနဲ႔ တင္လွဴပူေဇာ္လိုက္ရတာကေတာ့တစ္မ်ိဳးေပါ့။
ျပႆနာ မရွိပါဘူး။
ေစတနာမွန္ဖို႔၊ ေစတနာျမတ္ဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကေတာ့
" ဂႏၶကုဋိ " တဲ႔။
နံ႔သာျဖင့္ ထံုမြမ္းအပ္ေသာ ေက်ာင္းျဖစ္ရမွာ။
ကိုယ့္ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္က ဘာေက်ာင္းျဖစ္ေနလဲဆိုတာ
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ဆန္းစစ္ေပါ့။
အဲဒီေတာ့ ရနံ႔ေမႊးတဲ႔ပန္းေတြ
စံပယ္ပန္း၊ ခေရပန္း၊ က့ံေကာ္ပန္း၊ ဇြန္ပန္း၊ ျမတ္ေလးပန္း၊
တိုက္ဂါးလီလီပန္းတို႔ အမ်ားႀကီးရွိတာပါပဲ။
ရနံ႔ေမႊးတဲ႔ပန္းေတြ ပူေဇာ္ေပါ့။
ဒါမွ ဂႏၶကုဋိ ျဖစ္မွာေပါ့။
ရနံ႔ေမႊးခ်င္လို႔ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း
နံ႔သာျဖဴ၊ နံ႔သာနီေတြ အရည္ေဖ်ာ္ၿပီး သေျပခက္ေလးနဲ႔
ဟိုပက္ ဒီပက္ေတာ့ မလုပ္ၾကနဲ႔ဦးေနာ္။
ေမႊးေတာ့ ေမႊးမယ္။ ဒါေပမယ့္ ညစ္ပတ္တယ္။
အက်ိဳးေပးတဲ႔ ဘဝက်ေတာ့ လူကေတာ့ ေမႊးခ်င္ေမႊးမယ္။
ခ႐ုသင္းကြက္ေတြနဲ႔ ျဖစ္မွာ။
ခ႐ုသင္းကြက္၊ တင္းတိပ္ကြက္၊ ညႇင္းကြက္၊ ေပြးကြက္တို႔ေပါ့။
အဲဒါ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကို ဟိုပက္ ဒီပက္ လုပ္ခဲ႔လို႔။
ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကို
ဟိုပက္ ဒီပက္ နဲ႔ ဟိုကြက္ ဒီကြက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခဲ႔ေတာ့
ကိုယ့္ ခႏၶာကိုယ္၊ ကိုယ့္မ်က္ႏွာမွာလည္း
ဟိုကြက္ ဒီကြက္ေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာေပါ့။
ေဗာဓိေညာင္ပင္တို႔လို ဘာသာေရး အထိမ္းအမွတ္ သစ္ပင္ေတြ
စိုက္ပ်ိဳးတဲ႔အခါမ်ိဳးမွာ အေမႊးနံ႔သာပူေဇာ္တဲ႔အေနနဲ႔
နံ႔သာရည္၊ ေရေမႊး ပက္ဖ်န္းတာကေတာ့ေကာင္းပါတယ္။
ဒါေပယ့္ နံ႔သာရည္ ေညာင္ရြက္စသည္မွာ
အကြက္လိုက္ ကပ္က်န္ေနတာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ပါေစနဲ႔။
ပက္ဖ်န္းၿပီးတာနဲ႔ သန္႔စင္သြားေအာင္
ေရနဲ႔ေသခ်ာ ေဆးေၾကာပစ္ပါ။
နံ႔သာရည္ ေလာင္းၿပီးရင္ ႐ိုး႐ိုးေရလည္းေလာင္းပါ။
တျခား တျခား နံ႔သာရည္ ပက္ဖ်န္းတဲ႔ကိစၥတိုင္းမွာလည္းနည္းတူပါပဲ။
အကြက္မက်န္ပါေစနဲ႔။
ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကေတာ့
နံ႔သာရည္နဲ႔ ပက္ဖ်န္းလို႔မေကာင္းဘူး။
ေရထပ္ေဆးလို႔လည္း မျဖစ္ဘူးေလ။
ဒါ့ေၾကာင့္ ရနံ႔ေမႊးတဲ႔ ဂႏၶကုဋိ ျဖစ္ေအာင္ေတာ့လုပ္ပါ။
နံ႔သာရည္ေတြနဲ႔ ဟိုပက္ဒီပက္ ညစ္ပတ္ေအာင္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔။
ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကို ဂႏၶကုဋိစစ္စစ္ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ထဲမွာ
ရနံ႔ေမႊးတဲ႔ပန္းေတြနဲ႔ အၿမဲတမ္း ပူေဇာ္ထားပါ။
အရွင္ဆႏၵာဓိက( နံ႔သာျဖင့္ထံုမြမ္းအပ္ေသာ