“အမ်ဳိး ဘာသာ တည္တံ့ရန္ နည္းလမ္း(၉)သြယ္”

**************************************************
ျမန္မာတုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ရာသက္ပန္တည္တံ့ေစရန္ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူတုိင္း ေအာက္ပါ နည္းလမ္း(၉)သြယ္တုိ႔ကုိ အေလးထား၍ လုိက္နာက်င့္ၾကံရမည္။
၁။ အိမ္တြင္းသာသနာျပဳေပးပါ။
ညအိပ္ရာဝင္ခါနီး၌ မိမိတုိ႔ကိုယ္တုိင္ ဘုရားရွိခုိး၍ မိမိ၏သား၊ သမီး၊ ေျမး၊ ျမစ္မ်ား၊ တူ၊ တူမမ်ားကုိလည္း ဘုရားရွိခုိးျပီးမွ အိပ္ခုိင္းပါ။ ဤကဲ့သုိ႔ ေဆာင္ရြတ္နုိင္မွသာ ျမန္မာလူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားကုိ ဘာသာျခားမ်ားက အလြယ္တကူ မသိမ္းသြင္းနုိင္မွာ ျဖစ္သည္။
၂။ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းသုိ႔ ပုိ႔ေပးပါ။
ေႏြရာသီအခါ ပုိ႔ခ်ေနေသာ ယဥ္ေက်းမႈသင္တန္းမ်ားကုိျဖစ္ေစ၊ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး ဖြင့္လွစ္ေနေသာ ဓမၼစကူးလ္ ေက်ာင္းေတာ္မ်ားသုိ႔ျဖစ္ေစ၊ မိမိတုိ႔၏ သားသမီး၊ ေျမး၊ ျမစ္မ်ားကုိ ပုိ႔၍ သငသ္ခုိင္းပါ။ ဤကဲ့သုိ႔ သင္ခုိင္းသျဖင့္ သီရိလကၤာနုိင္ငံသည္ ႏွစ္ေပါင္း(၄၀၀)ေက်ာ္ သူ႔က်ြန္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ဗုဒၶဘာသာ မကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ေပ။
၃။လူမ်ဳိးျခားမ်ားဆုိင္၌ ေစ်းမဝယ္ပါႏွင့္။
ျမန္မာတုိ႔ဝယ္၍ရေသာ အျမတ္အစြန္းေငြမ်ားျဖင့္ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာကုိ ဝါးမ်ဳိရန္ ၾကိဳးစားေနသျဖင့္ ျမန္မာတုိ႔ ေစ်းဝယ္ေလ မိမိလည္ပင္းကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ ၾကိဳးကြင္းစြပ္ေလ ျဖစ္သည္။ လူမ်ဳိးျခားမ်ားကမူ ျမန္မာတုိ႔ဆုိင္၌ ေစ်းမဝယ္ၾကေပ။
၄။ ဒံေပါက္မစားရ၊ မေက်ြးရ။
ျမန္မာတုိ႔သည္ နုံအေသာ လူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္၍ လူမ်ဳိးျခား၊ နုိင္ငံျခားသားတုိ႔လုပ္ေသာ အစားအေသာက္မ်ားကုိ အထင္ၾကီးတတ္ၾကသျဖင့္ ဝုိင္းဝန္းအားေပးၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူမ်ဳိးျခားတုိ႔ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ၾကီးပြားသြား ၾကျပီး တုိက္တည္၊ ကားစီးျဖစ္ေနၾကသည္ကုိ မနာလုိစရာမရွိပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျမန္မာတုိ႔ထံမွ ရေသာ ေငြေၾကးမ်ားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကုိ ဝါးမ်ုိရန္ ၾကိဳးစားေနၾကသျဖင့္ ဒံေပါက္ေက်ြးမွ ဂုဏ္ရွိမွာလားဟု ေမးခ်င္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေကာင္းသန္႔ဒန္ေပါက္၊ ခ်န္ပီယံဒန္ေပါက္၊ ေဝႆႏၱရာဒန္ေပါက္၊ ေရႊျမန္မာဒန္ေပါက္၊ စေသာ ျမန္မာတို႔လုပ္ေသာ ဒန္ေပါက္ကုိမူ အထူးအေနျဖင့္ ဝါသနာပါလ်ွင္ တစ္နုိင္ငံလုံး ေက်ြးခ်င္လ်ွင္လည္း ေက်ြးနုိင္သည္။
၅။ လူမ်ဳိးျခားမ်ားႏွင့္ မဆက္ဆံရ။
ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔သည္ လူတုိင္းအေပၚ သေဘာေကာင္း၍ ခြင့္လႊတ္တတ္ၾကသည္။ လူမ်ဳိးျခားမ်ားကမူ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကုိ ဝါးမ်ဳိရန္ အစဥ္တစုိက္ ၾကိဳးပမ္းေနၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူမ်ဳိးျခားမ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္းမိလ်ွင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးသားသာ ဝါးမ်ဳိခံရသျဖင့္ ၾကီးမားေသာ ဆုံးရႈံးမႈျဖစ္သည္။
၆။ လူမ်ဳိးျခားမ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္မျပဳရ။
ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ လူမ်ဳိးျခားမ်ား အိမ္ေထာင္ျပဳလ်ွင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကသာ လူမ်ဳိးျခားတုိ႔၏ ဓေလ့ထုံးစံႏွင့္ ကုိးကြယ္ေသာ ဘာသာသုိ႔ လုိက္ပါကုိးကြယ္ေနၾကသျဖင့္ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳေလ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔ အရႈံးေပၚေလျဖစ္သည္။ လူမ်ဳိးျခားႏွင့္ ညားၾကသျဖင့္ ဓမၼအလင္းေရာင္ ေပ်ာက္ကြယ္၍ အပါယ္တံခါး ဟင္းလင္းပြင့္ေနသူမ်ား ျမန္မာနုိင္ငံ၌ တစ္ေန႔တျခားေပါမ်ားလာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အခ်စ္ေရး တစ္ခုကုိၾကည့္၍ မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မိမိတုိ႔ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ဆုံးရႈံးမခံသင့္ေပ။
၇။ အလုပ္ၾကိဳးစားလုပ္ပါ
ကုလားတစ္ေယာက္ ျမန္မာနုိင္ငံသုိ႔ စေရာက္စဥ္က ခါးမွာဝတ္ထားေသာ လန္ကြတ္တီသာ ပါေသာ္လည္း သူတုိ႔၏ ၾကိဳးစားမႈေၾကာင့္ ႏွစ္တုိအတြင္း သူေဌးသူၾကြယ္ဘဝသုိ႔ ေရာက္သြားၾကသည္။ တရုတ္တစ္ေယာက္ ျမန္မာနုိင္ငံသုိ႔ ေရာက္စဥ္က ခါးမွာ ေဘာင္းဘီပြတစ္ထည္ႏွင့္ ဝက္သားခုတ္ရန္ ဓားတစ္ေခ်ာင္းသာ ပါေသာ္လည္း သူတုိ႕ရဲ႕ၾကိဳးစားမႈေၾကာင့္ ႏွစ္တုိအတြင္း သူေဌးသူၾကြယ္ဘဝ ေရာက္သြားၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားမွာမူ ပင္ကုိယ္က ပ်င္းရိျခင္း၊ လုပ္ငန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အျမင္မက်ယ္ျခင္း၊ အလုပ္ေခ်းမ်ားျဖင့္ စေသာ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ဆင္းရဲတြင္းမွ မလြတ္ေျမာက္နုိင္ၾကေပ။ သုိ႔ေသာ္လည္း အမွန္တကယ္ၾကိဳးစား၍ ေအာင္ျမင္သြားသူမ်ားရွိၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာကုိ ခ်စ္လ်ွင္ ျမန္မာတုိ႔ အလုပ္ၾကိဳးစားဖုိ႔ အထူးလုိအပ္လွသည္။
၈။ ေခ်ြတာစုေဆာင္းပါ။
ပစၥည္းဥစၥာ ရွာေဖြတတ္ေသာ္လည္း မေခ်ြတာ မစုေဆာင္းလ်ွင္ မြဲျမဲ မြဲေနဦးမည္သာ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေခ်ြတာ စုေဆာင္းတတ္ဖုိ႔ အေရးၾကီးသည္။ မစုေဆာင္း၍ မြဲေနလ်ွင္ လူမ်ဳိးျခားတုိ႔၏ ႏွိပ္ကြက္မႈကုိ ခံရျခင္း၊ လူမ်ဳိးျခားတုိ႔၏ ဝါးမ်ဳိမႈကုိခံရျခင္း၊ ေျခေတာ္တင္ခံရျခင္း၊စေသာ ဆုိးက်ဳိးမ်ားကုိ ခံရနုိင္သည္။ အခ်ဳိ႕ ျမန္မာတုိ႔ စီးပြားရွာတတ္ၾကေသာ္လည္း အလွဴအတန္းႏွင့္ အသုံးအစြဲမ်ား၌ ေခ်ြတာစုေဆာင္းမႈ မရွိၾကသျဖင့္ အမြဲေတာဝယ္ နစ္ေမ်ာေနၾကရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးႏွင့္ ဘာသာကုိခ်စ္လ်ွင္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာဖုိ႔၊ ေခ်ြတာစုေဆာင္းဖုိ႔လုိသည္။ သုိ႔မွသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာကုိ ထိေရာက္စြာ ေစာင့္ေရွာက္နုိင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။
၉။ ကုိရင္ေလးမ်ား ေမြးထုတ္ပါ။
ယခုအခါ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ား၌ သာသနာ့အညြန္႔အလ်ာ ကုိရင္ေလးမ်ား ရွားပါးလ်က္ရွိရာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ေရရွည္တည္တံ့ေရးအတြက္ ၾကီးမားေသာ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ေရွးေရွးဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားသည္ သာသနာအေျခတည္ေရး ရည္ေမ်ွာ္ေတြး၍ အပင္ပန္းခံကာ ကုိရင္ေလးမ်ား ေမြးထုတ္ေပးခဲ့ၾကသည္။ အပင္ပန္းခံ၍ စာသင္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ေငြကုန္ေၾကးက်ခံ၍ ျမိဳ႕ေပၚရွိ စာသင္တုိက္ၾကီးမ်ားသုိ႔ ပုိ႔ကာ စာေပသင္ၾကားေပးခဲ့ၾကသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္၌ သာသနာျပဳရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ပညာတတ္ရဟန္းေတာ္မ်ား ေပါမ်ားခဲ့သည္။ ယခုအခါ၌မူ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ အမ်ားစုသည္ သာေရး၊ နာေရး လုိက္ရုံစေသာ အပူေဇာ္ခံသက္သက္ ျဖင့္သာ ေက်နပ္ေနၾကျပီး ကုိရင္ေလးမ်ား ေမြးထုတ္ေပးမႈ အားနည္းလာသျဖင့္ ကုိရင္မ်ား နည္းပါးလာရာ သာသနာေရရွည္တည္တံ့ေစရန္ အခက္အခဲမ်ားစြာႏွင့္ ၾကဳံေတြ႕ေနသည္။
ရဟန္းရွင္လူျပည္သူတုိင္း ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီး ကမၻာတည္သေရြ႕ တည္တံ့ေစရန္ အထက္ပါ အခ်က္(၉)ခ်က္ကုိ မျဖစ္မေနလုိက္နာက်င့္သုံးသင့္ေပသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အရွင္စႏၵေဇာတိ(ပါဠိပါရဂူ၊ ပိဋကတ္တစ္ပုံေဆာင္) ေရးသားသည့္ “ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္တုိ႔၏ အမ်ဳိးေစာင့္ႏွလုံးသား” စာအုပ္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေရးသားေဖာ္ျပသည္။
စာဖတ္သူအားလုံး သက္ရွည္က်န္းမာ စိတ္ခ်မ္းသာ လုိရာဆႏၵျပည့္ဝၾကပါေစ။
ေဒါက္တာအရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)