✿ သရဏဂံုဆိုတာ ✿

════════════

သရဏဂံုရဲ႕ အက်ိဳးေတြတင္ထားၿပီး သရဏဂံုအေၾကာင္း ျပည့္ျပည့္စံုမတင္ရေသးလို႔ ရွာၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ...

သရဏဂံု တည္သူသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္၊ ဗုဒၶသာသနာဝင္ ျဖစ္သည္။

သရဏဂံုအဓိပါယ္
══════════
ပါဠိဘာသာ သရဏဂမနကို ျမန္မာလို သရဏဂံု ဟုေခၚသည္။

သရဏ  = ကိုးကြယ္ရာ၊ အားကိုးရာ၊ အားထားရာ။
ဂမန  =  ယံုၾကည္ဆည္းကပ္ျခင္း။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ အားကိုးရာ သရဏ။
ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္သည္ အားကိုးရာ သရဏ။
သံဃာေတာ္ အေပါင္းသည္ အားကိုးရာ သရဏ။

လူတို႔ အားကိုးရာ ဟူ၍ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ျခင္းသည္ ဂမန  =  ဂံု။

ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ ရတနာ သံုးပါးကို အားကိုးရာ ဟူ၍ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ျခင္းကို သရဏ ဂမန = သရဏဂံု သံုးပါး ဟု ေခၚသည္။

ျမတ္စြာဘုရားကို အားကိုးရာ ဟူ၍ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္လွ်င္ ဗုဒၶသရဏဂံု တည္သည္။
ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို အားကိုးရာ ဟူ၍ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္လွ်င္ ဓမၼသရဏဂံု တည္သည္။
သံဃာေတာ္ အေပါင္းကို အားကိုးရာဟူ၍ ယံုၾကည္ဆည္းကပ္လွ်င္ သံဃသရဏဂံု တည္သည္။
သရဏဂံု တည္သူသည္ ဗုဒၶဘာသာဝင္၊ ဗုဒၶသာသနာဝင္ ျဖစ္သည္။

ေဆာင္ပုဒ္
══════
ရတနာသံုးျဖာ၊ အားကိုးရာဟု၊ ဆည္းကပ္ျပဳ၊ ေခၚမႈ သရဏဂံု။
သရဏဂံု သံုးပါး၊ တည္သူမ်ား၊ ရၿငား ခ်မ္းသာစံု။

ရွိခိုးတိုင္း သရဏဂံု မျဖစ္  
-------------------------------
မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကို မဆို ရွိခိုးတိုင္း သရဏဂံု မျဖစ္၊ ယံုၾကည္ဆည္းကပ္မႈ မဟုတ္။ သီလ သမာဓိ ပညာ ကိုယ္က်င့္တရားတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ျဖင့္ ရွိခိုးမွသာ သရဏဂံု ျဖစ္သည္။ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္မႈ ျဖစ္သည္။

ေဆြမ်ိဳးျဖစ္၍ ရွိခိုးျခင္း
ေၾကာက္၍ ရွိခိုးျခင္း
ဆရာျဖစ္၍ ရွိခိုးျခင္း
ဤ ရွိခိုးျခင္းမ်ားသည္ သရဏဂံု မျဖစ္။ ျမတ္စြာဘုရားကိုပင္ ေဆြမ်ိဳးျဖစ္၍ ရွိခိုးလွ်င္ သရဏဂံု မျဖစ္ေပ။
(ဒီ-႒ ၁၊  ၂၀၇)

ေဆာင္ပုဒ္
══════
ေဆြမ်ိဳးအျဖစ္၊ ရွိခိုးလစ္၊ မျဖစ္ သရဏဂံု။
ေၾကာက္ရသူအျဖစ္၊ ရွိခိုးလစ္၊ မျဖစ္ သရဏဂံု။
ဆရာအျဖစ္၊ ရွိခိုးလစ္၊ မျဖစ္ သရဏဂံု။
ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ဟူ၊ ရွိခိုးမူ၊ ရယူ သရဏဂံု။
သရဏဂံု တည္က၊ ပါယ္ေလးဝ၊ လားရ မရွိကုန္။

ရွိခိုးေသာ္လည္း သရဏဂံုမပ်က္  
--------------------------------------
 ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ဆည္းကပ္သျဖင့္ သရဏဂံုတည္ေနေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ တေယာက္သည္ တျခားဘာသာမွ ဘုရား ဆိုသူမ်ား၊ ဘုန္းႀကီး ဆိုသူမ်ားကို ေဆြမ်ိဳးျဖစ္ျခင္း၊ ဆရာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ရွိခိုးေသာ္လည္း တည္ၿပီးသားသရဏဂံု မပ်က္။ ျမင့္ျမတ္ေသာပုဂၢိဳလ္ဟု ယူဆ၍ ရွိခိုးမွသာ သရဏဂံု ပ်က္သည္။  
(ဒီ-႒ ၁၊  ၂၀၇)

သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းျခင္း ၄ မ်ိဳး
════════════════
ရတနာသံုးပါး၏ ဂုဏ္ကို မသိလွ်င္ ျဖစ္ေစ
အသိမွားလွ်င္ ျဖစ္ေစ
ယံုမွား သံသယ ရွိလွ်င္ ျဖစ္ေစ
ရတနာ သံုးပါးကို မ႐ိုေသလွ်င္ ျဖစ္ေစ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္း၏။ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းလွ်င္ ႀကီးက်ယ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေသာ ေကာင္းက်ိဳးကို မရႏိုင္ေပ။
(ခုဒၵကပါ႒-႒၊   ၇)

ေဆာင္ပုဒ္
═══════
ဘာသာတပါး၊ ကိုးကြယ္ျငား၊ ပ်က္ျပား သရဏဂံု။
ေသဆံုးေလျငား၊ ထိုသူအား၊ ပ်က္ျပား သရဏဂံု။

သရဏဂံု မတည္ႏိုင္သူ    
═════════════
သရဏဂံု တည္ေနသူသည္ တျခားဘာသာကို ေျပာင္းလဲ ကိုးကြယ္မႈမျပဳသမွ် မေသမခ်င္း သူ႕ သႏၲာန္၌ သရဏဂံု တည္ေန၏။ ေသလွ်င္ကား သရဏဂံု ပ်က္သြားေပၿပီ။ ေသၿပီးေနာက္ စိတ္မရွိေတာ့ေသာ ဥတုဇ ႐ုပ္အေလာင္း၌မူ သရဏဂံု မတည္ႏိုင္ေပ။ စိတ္သည္လည္း ဥတုဇ ႐ုပ္ၾကြင္းအနီး၌ မရွိေတာ့ပဲ ေနာက္ တဘဝ၌ ျဖစ္ပ်က္ အစဥ္အတိုင္း ျဖစ္လ်က္ ေနေလၿပီ။

သရဏဂံု ၂ မ်ိဳး    
════════
ပုထုဇဥ္ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ သႏၲာန္၌ ယံုၾကည္ဆည္းကပ္မႈျဖင့္ တည္ေသာ ေလာကီသရဏဂံု၊ အရိယာတို႔၏ သႏၲာန္၌ မဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ အတူတကြျဖစ္သည္လာေသာ ေလာကုတၱရာ သရဏဂံု ဟု ၂ မ်ိဳး ရွိ၏။ ေလာကီ သရဏဂံုသည္ ညစ္လည္း ညစ္ႏြမ္း ႏိုင္၏။ ပ်က္လည္း ပ်က္စီးႏိုင္၏။ ေလာကုတၱရာ သရဏဂံု သည္ ညစ္လည္း မညစ္ႏြမ္း၊ ပ်က္လည္း မပ်က္စီးေပ။   (ခုဒၵကပါ႒-႒၊   ၇)

သရဏဂံု အက်ိဳး    
═════════
သရဏဂံု တည္လွ်င္ ဘဝေကာင္း ဘဝမြန္ေတြကို ရျခင္း၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာျပည့္စံုျခင္းမွ စ၍ ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ၿငိမ္းသည္အထိ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ရရွိႏိုင္၏။

နတ္ျဖစ္ရေသာ တံငါသည္
═══════════════
ေရွးက သီဟိုဠ္ကၽြန္း၌ မဓုအဂၤဏ ရြာတြင္ တမီလ္ လူမ်ိဳး တံငါသည္ တေယာက္ ရွိ၏။ သူသည္ ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္တုိင္တိုင္ တံငါလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းၿပီးေနာက္ အိုမင္းမစြမ္း ျဖစ္ေသာအခါ ေရာဂါ ႏွိပ္စက္၍ အိပ္ရာထက္၌ လဲေလ်ာင္း ေနရ၏။

ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးသည္ ထို တံငါသည္ႏွင့္ သိကၽြမ္းသျဖင့္ ေသခါနီး တံငါသည္မွာ အနည္းငယ္ မွ်ပင္ ေထာက္တည္ရာ ရေစေတာ့ ဆိုေသာ သေဘာျဖင့္ သူ႕အိမ္သို႔ ၾကြသြား၏။ အိမ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ လူမမာ တံငါသည္ကို သရဏဂံု ေဆာက္တည္ ေစ၏။ တံငါသည္သည္ ေသေဘးကို ေၾကာက္သျဖင့္ သရဏဂံုကို လိုလိုလားလား ခံယူ ေဆာက္တည္၏။ ရဟန္းေတာ္က ဆက္လက္၍ ငါးပါးသီလ တိုင္ေပးေသာအခါ လူမမာမွာ ေမးခိုင္သြား၍ လိုက္မဆိုႏိုင္ေတာ့ေပ။

ရဟန္းေတာ္က သင့္ေလာက္ၿပီဟု ဆိုကာ ေက်ာင္းသို႔ ျပန္ၾကြသြား၏။ မၾကာမီပင္ တံငါသည္ ကြယ္လြန္၍ စတုမဟာရာဇ္ နတ္ျပည္၌ နတ္စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ခံစားရ၏။

ဤတံငါသည္ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ပါဏာတိပါတ ( အာစိဏၰကံ ) အကုသိုလ္ကို ေသခါနီးမွ ျပဳရေသာ ( အာသႏၷကံ ) သရဏဂံု ကုသိုလ္က တားျမစ္လိုက္ကာ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ( အံ-႒ ၂၊  ၁၀၇ )

၇ ႏွစ္သား ရဟန္းကေလး
═══════════════
ဝိပႆီ ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္အခါက ဆင္းရဲေသာ သူငယ္တေယာက္သည္ မ်က္မျမင္ မိဘ ႏွစ္ပါးကို ႐ိုေသစြာလုပ္ေကၽြး ျပဳစုလ်က္ ေန၏။ ဆင္းရဲလွသျဖင့္ ဒါန စေသာ ကုသိုလ္မ်ားကို မျပဳႏိုင္ပဲ အဂၢသာဝက တပါး ျဖစ္ေသာ နိသဘမေထရ္ ထံ၌ သရဏဂံုကိုသာ ခံယူေဆာက္တည္လ်က္ အသက္ထက္ဆံုး ေနထိုင္ခဲ့၏။ ထိုသူငယ္ ကြယ္လြန္ေသာအခါ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရ၏။

ေနာက္ေနာက္ ဘဝမ်ားတြင္လည္း လူ႕ခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ တို႔ကိုသာ လွည့္လည္ ခံစားၿပီးေနာက္ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူေသာ အခါ၌ သာဝတၳိျပည္တြင္ သေဌးသား ျဖစ္လာ၏။ ပါရမီဓာတ္ခံ ျပည့္သူျဖစ္၍ အေဖာ္ကေလးမ်ားႏွင့္အတူ ေဇတဝန္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားရျခင္းကို အလြန္ ႏွစ္သက္၏။

ရဟႏၲာျဖစ္ၿပီ     တေန႔တြင္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ သြားၾကရာ ရဟန္းေတာ္တပါးက ကေလးမ်ားကို သရဏဂံု ခံယူေဆာက္တည္ ေစ၏။ သရဏဂံု ေဆာက္တည္ၿပီးေနာက္ အဆိုပါ ကေလးငယ္သည္ ေရွးဘဝက မိမိ တသက္လံုး သရဏဂံု တည္ခဲ့သည္ကို ျပန္လည္ သတိရ ဆင္ျခင္မိ၍ ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္ျခင္း ပီတိေတြ အတိုင္းမသိ ျဖစ္ေပၚေလ၏။ ထိုပီတိကို ဝိပႆနာ ႐ႈေသာအခါ ခဏခ်င္းပင္ ဝိပႆနာ ဉာဏ္ေတြ ရင့္က်က္၍ အရဟတၱ မဂ္ဉာဏ္၊ အရဟတၱ ဖိုလ္ဉာဏ္အထိ ရရွိၿပီးလွ်င္ ရဟႏၲာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ကာ ကိေလသာဆင္းရဲ လံုးဝ ၿငိမ္းစဲ ေလေတာ့၏။  (အပ-႒ ၂၊  ၃၉)

သာသနာေတာ္၌ အသက္ ၂၀ ျပည့္မွ ရဟန္းျပဳခြင့္ ရွိေသာ္လည္း ဤ ရဟႏၲာကေလးကိုမူ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသက္ ၇ ႏွစ္မွာပင္ ရဟန္း ျပဳေပးေလသည္။

သရဏဂံုတည္ျခင္း၏ အက်ိဳးတရားကား ႀကီးမားလွ၏။

သရဏဂံု အမွားမ်ား
════════════
ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါးမွ တပါး တျခားတရား တျခား အရာကို မိမိတို႔ ဆင္းရဲကို ၿငိမ္းေပးႏိုင္သည္ဟု ထင္မွတ္ကာ အားကိုးရာ အေနျဖင့္ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္လွ်င္ မွားယြင္းေသာ ယံုၾကည္ အားကိုးမႈ၊ မွားယြင္းေသာ ကိုကြယ္မႈသာ ျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုတရား ထိုအရာတို႔၌ ဆင္းရဲၿငိမ္းေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္း အက်င့္မွန္ မရွိၾကေသာေၾကာင့္ပင္။

ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္ အခါက အဂၢိဒတၱ ရေသ့ႀကီးႏွင့္ တပည့္ တေသာင္းတို႔သည္ သစ္ပင္၊ ေတာ၊ ေတာင္၊ သစ္သီး ဥယ်ာဥ္၊ ပန္း ဥယ်ာဥ္၊ နတ္ကြန္းေတြကို ကိုးကြယ္ေနၾက၏။

ျမတ္စြာဘုရားက သူတို႔ ကိုးကြယ္ေနၾကသည္မွာ မွားယြင္းေသာ ကိုးကြယ္မႈေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆင္းရဲကို မၿငိမ္းေစႏိုင္ေၾကာင္း၊ ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ ကိုးကြယ္မွသာလွ်င္ အမွန္တရား ေလးပါးကို သိ၍ ဆင္းရဲၿငိမ္းေစႏိုင္ေၾကာင္း ေဟာၾကားလ်က္ လမ္းမွန္ကို ျပေပးရ၏။ ထိုအခါမွ ပင္ အဂၢိဒတၱႏွင့္ တပည့္အားလံုး အသိမွန္ အျမင္မွန္ ရကာ ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားၾက၏။   ( ဓမၼ-႒ ၂၊  ၁၅၉ )

အမွားအမွန္ ေဝဖန္နည္း     ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ ၈၀ ျပည့္သည့္ည ပရိနိဗၺာန္ စံခါနီး၌ ကုသိနာ႐ံုျပည္ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ႀကီး အတြင္းဝယ္ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာအယူဝါဒ အမွား အမွန္ ေဝဖန္ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ရန္ သုဘဒၵပရိဗိုဇ္ အား ေအာက္ပါ သေဘာတရားကို ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့၏။

မဂၢင္ရွစ္ပါး က်င့္စဥ္ပါေသာ ဘာသာအယူဝါဒ သည္သာလွ်င္ ကိေလသာကို ၿငိမ္းေစ၏။ ကိေလသာ ၿငိမ္းမွ ဆင္းရဲၿငိမ္း၏။ ဆင္းရဲၿငိမ္းမွ မွန္ကန္ေသာ ဘာသာအယူဝါဒ၊ မွန္ကန္ေသာ ကိုးကြယ္ရာ ျဖစ္၏။
မဂၢင္ရွစ္ပါး က်င့္စဥ္မပါေသာ ဘာသာအယူဝါဒသည္ ကိေလသာကို မၿငိမ္းေစႏိုင္။ ထို႔ေၾကင့္ ဆင္းရဲကို မၿငိမ္းႏိုင္သျဖင့္ မွန္ကန္ေသာ ဘာသာ အယူဝါဒ မဟုတ္၊ မွန္ကန္ေသာ ကိုးကြယ္ရာ မဟုတ္။
ထို႔ေၾကာင့္ မဂၢင္ရွစ္ပါးကို အားထားကိုးကြယ္ရာ သရဏ = ဘာသာအယူဝါဒ မွန္ မမွန္ ခြဲျခား ေဝဖန္ရန္ ဘာသာေရးစံ၊ သာသနာေရး မွတ္ေက်ာက္ အျဖစ္ မွတ္ယူ သင့္ေပသည္။

အက်င့္လမ္းမွန္ မဂၢင္ရွစ္တန္
════════════════
ပညာမဂၢင္ ၂ ပါး
----------------------
သမၼာဒိ႒ိ  =  မွန္စြာ သိျမင္မႈ
သမၼာသကၤပၸ  =  မွန္စြာ ႀကံစည္မႈ

သီလမဂၢင္ ၃ ပါး
--------------------
သမၼာဝါစာ  =  မွန္စြာ ေျပာဆိုမႈ
သမၼာကမၼႏၲ  =  မွန္စြာ ျပဳလုပ္မႈ
သမၼာအာဇီဝ  =  မွန္စြာ အသက္ေမြးမႈ

သမာဓိမဂၢင္ ၃ ပါး
----------------------
သမၼာဝါယာမ  =  မွန္စြာ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ
သမၼာသတိ  =  မွန္စြာ သတိရမႈ
သမၼာသမာဓိ  =  မွန္စြာ စူးစိုက္တည္ၿငိမ္မႈ

ေဆာင္ပုဒ္
══════
ေရြးခ်ယ္ၾက
--------------
ဘာသာဝါဒ၊ ေရြးခ်ယ္ၾက၊ မွန္မွ က်ိဳးမ်ားသည္။
အယူဝါဒ၊ မွားယြင္းက၊ မုခ် က်ိဳးနည္းမည္။
အမွား အမွန္၊ ေရြးခ်ယ္ရန္၊ စံမွန္ ရွိရမည္။
မွတ္ေက်ာက္မွာတင္၊ စံမွာယွဥ္၊ ေရြးလွ်င္ မမွားၿပီ။

မွတ္ေက်ာက္ႏွင့္ စံ
----------------------
မဂၢင္ရွစ္တန္၊ စံေကာင္းမွန္၊ တင္ရန္ မွတ္ေက်ာက္ ျဖစ္ေပသည္။
ရွစ္ျဖာမဂၢင္၊ ေဘာင္မဝင္၊ က်င့္စဥ္ မွားလွသည္။
ရွစ္ျဖာမဂၢင္၊ ေဘာင္၌ဝင္၊ က်င့္စဥ္ မွန္လွသည္။
က်င့္စဥ္ မွန္မွ၊ ယူဝါဒ၊ ဒုကၡ ၿငိမ္းေစသည္။
ဒုကၡ ၿငိမ္းမွ၊ ထိုဝါဒ၊ မုခ် စစ္မွန္သည္။

ဆင္းရဲ ၿငိမ္းသူႏွင့္ မၿငိမ္းသူ
--------------------------------
မဂၢင္ရွစ္ေထြ၊ က်င့္သူေတြ၊ ကိေလ ၿငိမ္းၾကသည္။
ကိေလ ၿငိမ္းမွ၊ ဝဋ္ဒုကၡ၊ မုခ် ၿငိမ္းေပသည္။
မဂၢင္ရွစ္ေထြ၊ မက်င့္ေပ၊ ကိေလ မၿငိမ္းၿပီ။
ကိေလ မၿငိမ္း၊ ဆင္းရဲကိန္း၊ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာ မရွိၿပီ။
ခ်မ္းသာမေဆာင္၊ တရားေယာင္၊ ေဝးေအာင္ ေရွာင္ရမည္။

စစ္မွန္ေသာ ဘာသာဝါဒ
------------------------------
ဗုဒၶသာသနာ၊ မဂ္ရွစ္ျဖာ၊ ေသခ်ာ ရွိေပသည္။
ရွစ္မဂၢင္ပြါး၊ ကိေလမ်ား၊ ၿငိမ္းသြား ခ်မ္းသာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၊ ယူဝါဒ၊ မုခ် စစ္မွန္သည္။
ႀကံဳႀကိဳက္ခဲစြာ၊ သာသနာ၊ ႀကံဳလာ ရေပသည္။
ႀကံဳလာေသာ္လဲ၊ သင္ယူလြဲ၊ သင္ပဲ ဆင္းရဲမည္။
မလြဲေစခ်င္၊ ရွစ္မဂၢင္၊ တြင္တြင္ ပြါးရမည္။
မဂၢင္ပြါးလွ်င္၊ ကိေလစင္၊ ေျပးဝင္ နိဗၺာန္ျပည္။

မဂၢင္ရွစ္ပါး
-------------
သိမွန္ ႀကံမွန္၊ ေျပာျပဳ မွန္ႏွင့္၊ ေကာင္းမွန္ သက္ေမြး၊ ျဖဴစင္ေဖြး၍၊ မွန္ေရး ႀကိဳးစား၊ မွန္ျငားသတိ၊ သမာဓိဟု၊ ဤသည့္ ရွစ္ျဖာ၊ က်င့္စဥ္ပါမူ၊ ဘာသာဝါဒ၊ ဝဋ္ဒုကၡ၊ မုခ် ၿငိမ္းေစသည္။

ဥပါသကာ ဥပါသိကာ
════════════
စစ္မွန္ေသာ အားကိုးရာ ကိုးကြယ္ရာ ျဖစ္သည့္ ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ေသာ အမ်ိဳးသားကို ဥပါသကာ၊ အမ်ိဳးသမီးကို ဥပါသိကာ ဟု ေခၚသည္။

ဥပါသကာ  =  ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္သူ အမ်ိဳးသား။
ဥပါသိကာ  =  ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္သူ အမ်ိဳးသမီး။

ေဆာင္ပုဒ္
══════
ရတနာသံုးရပ္၊ ၿမဲဆည္းကပ္မူ၊ ထိုသည့္သူ၊ မွတ္ယူ ဥပါသကာ။

ဥပါသကာ၏ သီလ     ဥပါသကာ ဥပါသိကာ တို႔သည္ ( ၁ ) လက္နက္၊ ( ၂ ) လူ၊ ( ၃ ) သားငါး၊ ( ၄ ) အရက္ေသစာ၊ ( ၅ ) အဆိပ္ တို႔ကို ေရာင္းဝယ္ ကုန္သြယ္ျခင္း မျပဳရ။ ဤငါးမ်ိဳးကုိ မိစၧာဝဏိဇၨာ  =  အျပစ္ မကင္းေသာ ကုန္သြယ္မႈ ဟု ေခၚသည္။

ဤ မိစၧာဝဏိဇၨာႏွင့္ ကာယ ဒုစရိုက္ ၃ ပါး၊ ဝစီ ဒုစရိုက္ ၄ ပါးကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ အသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳလွ်င္ ဥပါသက အာဇီဝ ျပည့္စံု စင္ၾကယ္ေတာ့သည္။

http://csvbooks.blogspot.com/ မွ ကူးယူေဖာ္ျပထားပါသည္။